|
Wzorzec FCI nr 73 DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 13.10.2010 UŻYTKOWANIE: Terrier. KLASYFIKACJA FCI: Grupa 3 teriery, sekcja 2 teriery małe, Próby pracy nie są wymagane. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Klub szkockiego teriera powstał w 1882, w rok po napisaniu pierwszego wzorca i zaledwie w trzy lata po tym, jak kapitan Gordon Murray pokazał szkockie teriery w ich obecnej postaci. Założyciel i pierwszy przewodniczący Kennel Clubu, S.E. Shirley, był gorącym zwolennikiem rasy. W powszechnym wyobrażeniu ten krótkonogi terier z Highlands uważany jest często za groźnego Szkota. W rzeczywistości jest to pies przyjacielski dla swojej rodziny i przyjaciół, który jednak na każdy dźwięk gotów jest bronić swojego domu i obejścia. WRAŻENIE OGÓLNE: Pies przysadzisty o wymiarach odpowiednich dla norowca, a więc nie za ciężki Krótkonożny, aktywny, sprawia wrażenie mocnego, przy swym niewielkim wzroście. Jak na psa tych wymiarów jego głowa wydaje się długa. Pomimo swych krótkich kończyn, bardzo ruchliwy i zwinny. WAŻNE PROPORCJE: Czaszka i kufa jednakowej długości. ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Wierny i przywiązany do swego pana, pełen godności, niezależny, niezbyt wylewny, odważny i bardzo inteligentny. Zuchwały, ale nigdy agresywny. GŁOWA: Długa, ale pasująca do sylwetki i wymiarów psa. Osadzona na mocnej, eleganckiej, średniej długości szyi. Mózgoczaszka: Czaszka: Prawie płaska, jej długość pozwala na to, aby była dość szeroka, a jednocześnie wyglądała na wąską. Stop: Niewielki, ale wyraźny, na poziomie oczu. Trzewioczaszka: Nos: Czarny, duży; z profilu nos wystający dalej niż podbródek. Kufa: mocna, głęboka na całej długości. Uzębienie: Zęby duże, w regularnym zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają w ścisłym kontakcie siekacze żuchwy i są ustawione prosto. Policzki: kości policzkowe nie są wystające Oczy: kształtu migdała, ciemnobrązowe, dość szeroko rozstawione, prawidłowo osadzone pod brwiami, o bystrym i inteligentnym spojrzeniu. Uszy: ładnie zarysowane, cienkie, spiczaste, wyprostowane i osadzone na szczycie czaszki, ale niezbyt do siebie zbliżone. Uszy duże, szerokie u nasady są wysoce niepożądane. SZYJA: Mocno umięśniona, średniej długości. TUŁÓW: Linia górna: równa i prosta. Grzbiet: stosunkowo krótki, silnie umięśniony. Lędźwie: dobrze umięśnione i głębokie. Klatka piersiowa: dość szeroka, zawieszona pomiędzy przednimi nogami, żebra dobrze zaokrąglone, spłaszczają się stopniowo ku nisko położonemu mostkowi, sięgają daleko do tyłu. Silne związanie w lędźwiach. OGON: Średniej długości, proporcjonalny, wysoko osadzony, gruby u nasady zwęża się ku koniuszkowi. Noszony prosto ku górze lub lekko zakrzywiony nad grzbietem. KOŃCZYNY: Kończyny przednie: Wrażenie ogólne: wydatne przedpiersie wysunięte wyraźnie przed kończyny przednie. Łopatka: długa, skośna. Łokcie: nie powinny być odstające ani wciśnięte pod tułów. Przedramię: proste, o mocnym kośćcu. Śródręcze: proste. Łapa: dość duża o mocnych opuszkach. Palce dobrze wysklepione, zwarte. Przednia łapa nieco większa od tylnej. Kończyny tylne: Wrażenie ogólne: o wyjątkowej sile, jak na psa tej wielkości. Pośladki duże i szerokie. Udo: bardzo szerokie. Staw kolanowy: dobrze kątowany. Śródstopie: krótkie i mocne, nie są skierowane ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Łapa: dość duża o mocnych opuszkach. Palce dobrze wysklepione, zwarte. Tylna łapa nieco mniejsza od przedniej. CHODY: Ruch równomierny i swobodny, kończyny przednie i tylne stawiane są prosto do przodu. Akcja przodu i tyłu równoległa, z mocnym napędem. SZATA: Sierść: przylegająca, dwuwarstwowa. Podszerstek jest krótki, gęsty i miękki. Włos okrywowy jest szorstki, gęsty i twardy (druciany). Taka szata chroni psa przed zmianami pogody. Maść: czarna, pszeniczna lub pręgowana w różnych odcieniach. WAGA i WZROST: Wysokość w kłębie: 25 - 28 cm. Waga: 8,5 - 10,5 kg. WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa. WADY DYSKFALIFIKUJĄCE: - Agresja lub wyraźna lękliwość - Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane. UWAGA: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym. |
